Verhoging inkomensgrens voor sociale woning

Verhoging inkomensgrens voor sociale woning

De Vlaamse regering wil sociale huur bereikbaar maken voor zoveel mogelijk kandidaat-huurders die er nood aan hebben. Mensen die een job hebben, hoe laagbetaald ook, kwamen nauwelijks nog in aanmerking voor een sociale woning. Daarom worden de inkomensgrenzen verhoogd tot op het niveau van het eerste deciel van de inkomens uit arbeid. Ook de 10% mensen met de laagstbetaalde jobs komen nu dus in aanmerking komen voor een sociale huurwoning.

Vooral werkende alleenstaanden, een groep van mensen die het sowieso al moeilijk heeft, vielen vaak uit de boot. De inkomensgrenzen stijgen daarom met 13%: van 20.233 euro naar 22.883 euro voor een alleenstaande zonder personen ten laste, van 21.929 euro naar 24.800 euro voor een alleenstaande met een handicap, van 30.350 euro naar 34.323 euro voor samenwonenden, en dat alles te verhogen met 1.955 euro per persoon ten laste (nu: 1.696 euro).

Door de nieuwe inkomensgrenzen hebben bijna 250.000 mensen recht op een sociale woningen, zo’n 39.000 meer dan voorheen. Momenteel is 34 procent van de potentiële doelgroep ingeschreven voor een sociale woning. Als we met die verhouding rekening houden, dan kunnen we door het verhogen van de inkomensgrenzen een aangroei verwachten van ongeveer 13.400 kandidaat-huurders. Ondertussen komt de versnelling in de bouw van nieuwe sociale woningen op kruissnelheid. Tussen 2009 en 2023 komen er in totaal 49.000 sociale en bescheiden woningen bij.

Daarnaast komt er een algemene voorrangsregel in sociale huurwoningen voor drie doelgroepen uit de welzijnszorg: jongeren uit de bijzondere jeugdzorg, ex-psychiatrische patiënten en daklozen. Dat zijn mensen die gebaat zijn bij een terugkeer in maatschappij, op zelfstandige basis kunnen of opnieuw moeten leren wonen, maar in de meeste gevallen niet de middelen hebben om te huren op de private markt. Sociale huisvestingsmaatschappijen worden verplicht om jaarlijks minimum 5% van hun toewijzingen via deze voorrang toe te laten.

Daarnaast wordt de bestaande regelgeving nog op een aantal kleinere punten aangepast:

• zo wordt het mogelijk om de huurwaarborg voor een sociale woning te betalen in schijven
• de kostprijs voor een eventuele plaatsbeschrijving wordt geplafonneerd en gelijkmatig verdeeld over huurder en verhuurder
• als een huurder een nieuwe huurovereenkomst sluit voor een sociale huurwoning bij dezelfde verhuurder, wordt de bestaande huurovereenkomst automatisch ontbonden op het moment dat de nieuwe ingaat. Zo wordt vermeden dat hij tijdelijk dubbele huur zou moeten betalen
• wanneer koppels die op een wachtlijst staan uit elkaar gaan, moesten ze zich opnieuw inschrijven als alleenstaande en kon slechts één van de twee de plaats op de wachtlijst behouden. Vanaf nu behoudt ieder de plaats van het moment waarop hij op de wachtlijst kwam
• wie op een later moment toetreedt tot een lopende huurovereenkomst moet niet langer voldoen aan de inkomensvoorwaarde. Dat maakt het onder meer mogelijk dat mensen mantelzorg verlenen aan een familielid of dat kinderen opnieuw bij hun ouders komen wonen.