Bebouwing beperkt in overstromingsgevoelig gebied

Bebouwing beperkt in overstromingsgevoelig gebied

Bekkenbeheerplannen duiden gebieden aan die belangrijk zijn voor het watersysteem, maar ook voor de aanpak van wateroverlast. Ze kunnen overstromen of fungeren vanwege hun specifieke bodemeigenschappen als een natuurlijke spons.

De Coördinatiecommissie Integraal Waterbeleid (CIW) en de bekkenbesturen hebben deze gebieden getoetst aan nog niet ontwikkelde, ‘harde’ gewestplanbestemmingen (woon-, industrie-, woonuitbreidingsgebied, verblijfsrecreatie, handel en gemeenschapsvoorzieningen en openbaar nut). Dat leverde een aantal ‘signaalgebieden’ op, gebieden waar mogelijk een tegenstrijdigheid bestaat tussen wat men daar wenst te ontwikkelen en het watersysteem. Zowel de vraag naar bouwgronden als naar ruimte voor waterberging maakt dat naast een beleid voor actuele risico’s, ook een beleid nodig is voor de nog niet bebouwde percelen met harde bestemmingen in overstromingsgebied.

Waterberging vrijwaren
Op 29 maart 2013 keurde de Vlaamse Regering een conceptnota goed om het waterbergend vermogen in kader van de korte termijnactie signaalgebieden van het groenboek Beleidsplan Ruimte Vlaanderen te vrijwaren. Centraal staat een systematische aanpak voor de nog niet ontwikkelde gebieden met een harde bestemming (o. m. wonen, industrie, …) die een hoge kans op overstromen hebben.

De signaalgebieden worden op de overstromingsgevaarkaarten “gelegd” om na te gaan waar de huidige, nog niet ontwikkelde bestemming incompatibel is met het waterbergend vermogen. Voor deze gebieden wordt een bewarend en proactief beleid (herbestemming of voorschriften) uitgewerkt. In de andere (compatibele) gebieden wordt het waterbergend vermogen gewaarborgd via adaptief (aangepast) bouwen en voorwaarden in de watertoets.

Sinds 28 juni 2013 is bovendien de omzendbrief “voor de toepassing van de watertoets voor de vrijwaring van het waterbergend vermogen in signaalgebieden” van kracht. Deze omzendbrief van ministers Schauvliege, Crevits en Muyters richt zich tot vergunningsverleners en watertoetsadviesinstanties en zorgt voor een bewarend beleid voor de overstromingsgevoelige signaalgebieden waar door de overstromingskans een herbestemming nodig is. Dit voorkomt dat vergunningen en plannen een negatief effect op het watersysteem hebben.

Eerste reeks signaalgebieden
Vandaag keurde de Vlaamse Regering voor elk van de 37 signaalgebieden uit reeks 1 van de bekkens Dender, Bovenschelde, Benedenschelde, Demer, Nete en Maas het vervolgtraject goed. Omdat er bij veel lokale besturen onzekerheid over eventuele planschade blijft, wil de Vlaamse Regering hen financieel ondersteunen bij de opmaak van Ruimtelijke Uitvoeringsplannen. Die RUP’s moeten het waterbergend vermogen in deze signaalgebieden veiligstellen. Dat zal gebeuren met middelen van het Rubiconfonds dat investeringen voor waterbeheersing door lokale besturen ondersteunt.

Vlaams minister van Leefmilieu Joke Schauvliege: “Dit is opnieuw een preventie-actie om wateroverlast te voorkomen. In overstromingsgevoelige woon- of industriegebieden zijn keuzes nodig om het waterbergend vermogen te vrijwaren: waterrobuust bouwen blijft mogelijk waar het risico beheersbaar is. Waar het risico te hoog is, grijpen we planologisch in.”

Vlaams minister van Ruimtelijke Ordening Philippe Muyters: “In overstromingsgevoelige gebieden moeten we bebouwing beperken. Dat kan door strengere voorschriften en richtlijnen. Soms zal een herbestemming nodig zijn. Over het gros van de gebieden bestaat een volledige consensus over de aanpak. Waar dat (nog) niet het geval is, organiseert de gouverneur overleg.”