De Omgevingsvergunning

De Omgevingsvergunning

De omgevingsvergunning komt er op aandringen van Vlaams minister van Ruimtelijke Ordening Philippe Muyters en van Vlaams minister voor Leefmilieu Joke Schauvliege.
De omgevingsvergunning geeft verder uitvoering aan de conceptnota ‘Versnellen van investeringen’.

Met het invoeren van de unieke omgevingsvergunning zullen initiatiefnemers niet langer een aparte stedenbouwkundige vergunning en milieuvergunning moeten aanvragen, bij verschillende overheden.
De omgevingsvergunning geeft de toelating om zowel te bouwen als te exploiteren. Dit systeem snoeit niet enkel in het aantal te doorlopen procedures, maar het zorgt tevens voor een transparant vergunningensysteem. Tijdswinst wordt gekoppeld aan efficiëntie. Zo dient de initiatiefnemer zijn aanvraag in bij één uniek loket, waarna één openbaar onderzoek en één adviesronde wordt georganiseerd. Als sluitstuk wordt nadien de omgevingsvergunning afgeleverd door één bevoegd niveau.

De bevoegdheidsverdeling van de omgevingsvergunning zal afhankelijk zijn van de omvang, de mogelijke effecten, de aard en de ligging van het project. Het gemeentelijk niveau is voor het gros van de aanvragen bevoegd. Enkel voor die projecten die omwille van hun aard of impact een bovenlokale afweging vergen, zal een beslissing genomen worden op een bovenlokaal niveau. In de komende weken zal door de Vlaamse Regering een lijst worden opgemaakt van gemengde projecten die een dergelijke bovenlokale afweging vergen.
In de startnota geeft de Vlaamse Regering aan welke projecten van bovenlokaal belang zijn en door welke vergunningverlenende overheid ze moeten worden beoordeeld. Zo zullen de vergunningsaanvragen voor de meest milieuhinderlijke inrichtingen door de deputatie van de provincie worden beoordeeld. Strategische projecten zoals grootschalige infrastructuurprojecten, waterbeheersingswerken of natuurinrichtingsprojecten, zullen worden beoordeeld door de Vlaamse Regering.