Nieuwe aanbevelingen voor problematiek immoborden

Nieuwe aanbevelingen voor problematiek immoborden

Hoewel de immoborden verre van overal als problematisch worden beschouwd, engageerde de Confederatie van Immoberoepen zich begin dit jaar om een antwoord te bieden op de zogenaamde “wildgroei” van immoborden. Heel wat sectorspelers - zowel vastgoedmakelaars als externe specialisten - werden over de problematiek bevraagd. Daaruit kwamen een aantal beleidsuggesties die enerzijds de sector aanbelangen, maar anderzijds ook een oproep zijn naar de bevoegde overheden.
Niet onbelangrijk in het hele debat is dat de spelregels voor het plaatsen van immoborden zeer lokaal bepaald zijn. Daardoor wordt de sector geconfronteerd met veel regeltjes die allemaal verschillen van gemeente tot gemeente. De Confederatie van Immoberoepen pleit daarom in eerste instantie voor méér uniformiteit en duidelijkheid wat de regelgeving voor het plaatsen van immoborden betreft.

Kluwen van regels
Immoborden blijken tegenwoordig niet alleen als publiciteitskanalen te fungeren, ze moeten de consument ook van meet af aan heel wat verplichte informatie meegeven. Daarbij worden vaak afkortingen of symbolen gebruikt die vastgoedmakelaars in het kader van hun informatieplicht op de immoborden moeten afbeelden. Het opzet ervan is goed bedoeld, maar voor de consument is deze info vaak onbegrijpelijk. En hoe meer informatie moet worden weergegeven, hoe meer plaats er moet zijn om al die informatie op kwijt te kunnen. In dat opzicht dringt zich dan ook een uniformisering van de informatieverplichtingen én een kritische herwaardering van de rol van de borden op.

Daarnaast zijn er ook een veelvoud van stedenbouwkundige voorschriften, die gemeentelijk bepaald worden. In de meeste gevallen gaat het over het formaat van de borden, de plaats waar ze moeten worden bevestigd, en de wijze waarop dat moet gebeuren. Bij sommige gemeenten zijn deze normen heel gedetailleerd ingevuld. Andere gemeenten beperken zich tot vrij algemene formuleringen, zoals ‘reclame mag niet schreeuwerig zijn’. Daarbovenop komt nog eens dat gemeenten beperkingen en verplichtingen in hun politiereglement of in het GAS-reglement kunnen opnemen. Net zoals de gemeenten ook los van elkaar een eigen fiscaal beleid kunnen opleggen voor de immoborden. Dat alles zorgt vaak voor een onontwarbaar kluwen van regels die verschillen van gemeente tot gemeente.

Concrete uitgangsprincipes
De Confederatie van Immoberoepen zal ook haar leden sensibiliseren om de regelgeving strikt toe te passen als antwoord op de bezorgheid van sommige gemeenten. Zo wordt o.m. gewezen op de Vlaamse stedenbouwkundige regelgeving, die stelt dat vastgoedmakelaars een vergunning moeten aanvragen voor publiciteitsborden groter dan 4m_ en dat de borden bovendien binnen de twee weken na verkoop/verhuur moeten worden verwijderd.

Daarnaast zullen een aantal heel concrete uitgangsprincipes het verschil moeten maken. Zo zou één bord of affiche per gevel per kantoor in principe moeten volstaan. Als het over een co-exclusieve opdracht gaat waarbij meerdere makelaars op hetzelfde ogenblik een woning verkopen of verhuren, beveelt de Confederatie van Immoberoepen aan om met één gezamenlijk bord te werken. Wat het plaatsen van de typische V-borden betreft, stelt de sector dan weer dat deze geen belemmering mogen vormen voor de openbare veiligheid of de vlotte en veilige doorgang van voetgangers en fietsers.