"Het Vlaamse woonbeleid is onrechtvaardig"

Professor Wim Vanhaverbeke klaagt aan.
“Het ruimtelijk beleid van de Vlaamse regering is goed bedoeld - we moeten spaarzaam omgaan met de open ruimtes - maar het heeft averechtse effecten. Wonen wordt almaar duurder. Vooral de hardwerkende Vlaming betaalt het gelag.” Dat zegt professor Wim Vanhaverbeke van de Universiteit Hasselt.

"Het Vlaamse woonbeleid is onrechtvaardig"

Professor Wim Vanhaverbeke maakte samen met collega Peter Cabus naam met zijn Strategisch Plan Ruimtelijke Economie (SPRE-LJB). Hij noemt het Vlaamse woonbeleid vandaag onrechtvaardig. Die overtuiging put de wetenschapper uit de evolutie van de vastgoedprijzen. In de afgelopen dertig jaar zijn de prijzen voor herenhuizen en villa's sneller gestegen dan die voor gewone huizen en appartementen. Maar sinds vijf jaar is dat precies andersom. Vooral appartementen worden heel snel veel duurder. En die korte termijn valt samen met de invoering van het RSV, het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen.

Het Structuurplan gaat spaarzaam om met de resterende open ruimtes, onder meer via kleinere bouwkavels. Maar dat levert volgens Wim Vanhaverbeke heel wat ongewenste neveneffecten op. . Het Structuurplan heeft de reserves aan bouwgronden mooi in kaart gebracht. Bouwpromotoren maken hiervan gebruik om de bouwgronden op te kopen. Dat zorgt voor kunstmatige schaarste en hogere prijzen. Dit leidt ook tot koppelverkoop: mensen moeten grond én huis of flat kopen bij dezelfde promotor.

Steeds vaker zijn bouwpromotoren ook zelf bouwondernemingen. Dat leidt tot uitstoot van kleine architecten en onderaannemers zoals vloerders en elektriciens.

De hogere prijzen leiden tot minder duurzaam bouwen om de prijs toch maar te drukken.

De hogere prijzen maken ook dat veel mensen moeten blijven huren.

Daardoor proberen veel mensen een sociale woning te krijgen. Zo ontstaat verdringing en vallen de allerarmsten uit de boot terwijl de overheid steeds meer moet uitgeven voor sociale huisvesting.

Kortom: minder (jonge) mensen kunnen zich de duurder wordende huizen of appartement veroorloven, wat de dualisering van de maatschappij in de hand werkt. Zij die het wel kunnen, moeten veel geld uitgeven en daar vaak veel en lang voor lenen. Zo wordt er meer geleend op dertig jaar. Maar de dure woningen dreigen na verloop van tijd niet veel meer waard te zijn doordat er na de dood van de babyboomgeneratie een overaanbod zal zijn. Professor Vanhaverbeke pleit er daarom voor dat de politici het ruimtelijk beleid weer overnemen van de ambtenaren en meer woongebieden aansnijden, zodat wonen opnieuw betaalbaar wordt.

Bron: Gazet van Antwerpen
14/12/2005

Bron: Gazet van Antwerpen Datum: 14-12-2005